Littekentherapie

Littekens worden gevormd na een diepe beschadiging van de huid, bijvoorbeeld na een operatie. Verschillende klachten kunnen hierdoor optreden, waaronder een trekkend gevoel, pijnlijke steken of tintelingen en jeuk. Het is zelfs mogelijk dat er een bewegingsbeperking optreedt, doordat het littekenweefsel kan verkleven met de omliggende huid en onderliggende structuren. Behalve deze fysieke beperkingen kan een litteken cosmetisch storend zijn doordat deze rood van kleur is en/of een onregelmatige huidstructuur heeft.

Soorten littekens

Het type litteken dat na een verwonding van de huid ontstaat is afhankelijk van:

• Het type verwonding of huidaandoening;
  wanneer een huidafwijking chirurgisch wordt verwijderd en vervolgens wordt gehecht, zal een heel ander type wond ontstaan dan wanneer er niet wordt gehecht en de wond vanzelf dicht moet groeien. Littekens van chirurgische ingrepen zijn weer heel anders dan die ontstaan na bijvoorbeeld acne.
• De locatie;
  de huid van de borst is berucht voor het maken van dikke (hypertrofische) littekens en keloid (woekering). Littekens na chirurgische ingrepen in het gezicht genezen vaak zeer fraai.
• De aanleg voor het maken van bepaalde littekens;
  sommige mensen hebben aanleg voor het maken van hypertrofische (verdikte) littekens.

Er bestaan verschillende soorten littekens:

• ‘Gewone’ littekens; bij de meeste mensen geneest een wondje zonder veel problemen. Wat overblijft is een pigmentloos streepje of vlekje (afhankelijk van de aard van de beschadiging).
• Atrofische littekens; bij deze littekens is er sprake van een zeer dun laagje littekenweefsel. Dit soort littekens worden wel gezien als restanten van huidbeschadigingen, bijvoorbeeld na een infectie.
• Littekens na acne; deze littekens zijn vaak diep in de huid gelokaliseerd (‘putjes’) maar zijn niet altijd echt atrofisch.
• Hypertrofische littekens; deze littekens ontstaan bij overproductie van fibrineweefsel door bindweefselcellen in de huid, waardoor sterk verdikte littekens ontstaan. Het zijn dikke, roze strengen en plaques op de huid die circa 3 weken na de verwonding ontstaan en in een periode van maanden tot een jaar voortdurend dikker worden.
• Keloid; keloid-littekens zijn eigenlijk een bijzonder soort hypertrofische littekens. Terwijl gewone hypertrofische littekens beperkt blijven tot de plaats van de verwonding, groeien keloid-littekens over de grenzen van de verwonding heen, en kunnen zo betrekkelijk grote huidgebieden bedekken. Dit soort littkens worden meer gezien bij mensen met een donker getinte huid.

Behandeling

Door middel van een speciale massagetechniek kan een verkleefd litteken van de onderhuid losgemaakt worden. Dit bevordert de toevoer van zuurstofrijk bloed. Hierdoor ontstaat er afname van jeuk, pijn, roodheid en verdikking. Ook bewegingsbeperkingen kunnen verminderd worden door de opheffing van de verkleving met de onderlaag.
Bij de behandeling van hypertrofische littekens wordt vaak gebruik gemaakt van littekenmassage in combinatie met siliconenpleisters/gel. De siliconenproducten kunnen worden toegepast op zowel oudere als recente littekens. Wel is het raadzaam zo spoedig mogelijk na genezing van de huid te starten met littekentherapie, aangezien in een vroeg stadium de beste resultaten kunnen worden bereikt.
Cosmetisch storende littekens kunnen -eventueel in combinatie met massagebehandeling- verfraaid worden door camouflagetherapie (voor meer informatie zie camouflagetherapie).
Doordat de massagetechniek soms diep in het weefsel wordt uitgevoerd, kan de behandeling als gevoelig worden ervaren.

Vergoeding

De vergoeding voor littekentherapie door een huidtherapeut zijn afhankelijk van de aanvullende verzekering. Raadpleeg uw polis of zorgverzekeraar om na te gaan welke rechten op vergoeding u heeft.

Om in aanmerking te komen voor een vergoeding heeft u een verwijzing van een arts of specialst nodig.

Tarief